Kwota dofinansowania z Funduszu Solidarności wyniosła 26 tys. złotych. Sprzęt jaki kupili strażacy to przyczepka ratownicza z deską ortopedyczną do pojazdu ATV, dwie nowoczesne prądownice gaśnicze marki Rosenbauer 12 kompletów rękawic technicznych oraz komplet węży strażackich w42.

– Podczas zawodów wędkarskich organizowanych przez Koło Łowieckie Wyspiarz w Wolinie, w których braliśmy udział, z rąk Pana Dariusz Mateckiego nastąpiło oficjalne przekazanie sprzętu zakupionego dzięki dofinansowaniu jakie udało nam się pozyskać już jakiś czas temu od Fundusz Sprawiedliwości – informują strażacy z OSP Kołczewo.

Muzeum Regionalne w Wolinie wraz z sołtysami i sołtyskami Unina, Mokrzycy Małej, Ładzina i Wiejkowa zapraszają na piknik z muzealnym archiwum organizowanym w ramach projektu „Archiwalny Wolin”.

Pikniki odbywać się będą:

• 1 października o godzinie 13.00 w Mokrzycy Małej
• 7 października o godzinie 13.00 w Wiejkowie
• 8 października o godzinie 10.00 w Ładzinie i o godzinie 15.30 w Uninie

Podczas spotkań mieszkańcy będą mieli okazję zapoznać się ze zbiorami muzealnego archiwum, ale także zaprezentować swoje własne archiwa domowe. W świat fotografii analogowej wprowadzi nas artysta i animator, dr Paweł Kula, wykładowca Akademii Sztuki w Szczecinie. Nauczycie się jak zbudować własny aparat i robić zdjęcia bez użycia kamery. W programie również wspólne ognisko dla uczestników.

Wstęp wolny. Warsztat nie ma ograniczeń wiekowych, jednak małe dzieci zapraszamy wraz z ich opiekunami.

Czas na przewoźnika samorządowego! Powołanie wojewódzkiej spółki kolejowej ożywi transport w całym regionie – apeluje do władz regionu Stawikowski, w nawiązaniu do deklaracji związkowców, że od 10 października w województwie zachodniopomorskim rozpocznie się bezterminowy protest pracowników Polregio.

Czas na przewoźnika samorządowego! Powołanie wojewódzkiej spółki kolejowej ożywi transport w całym regionie – apeluje do władz regionu Stawikowski, w nawiązaniu do deklaracji związkowców, że od 10 października w województwie zachodniopomorskim rozpocznie się bezterminowy protest pracowników Polregio.

Czy za dwa tygodnie czeka nas kolejowy paraliż i co powinno zmienić się w województwie zachodniopomorskim, by oferta kolejowa równała się z najlepszymi w kraju? Rozwiązanie jest proste. Powołanie do życia zupełnie nowej spółki kolejowej, podobnie jak w wielu innych regionach kraju, będącej pod zarządem Urzędu Marszałkowskiego.

Marszałek Olgierd Geblewicz, jako jeden z dwóch w Polsce, odmówił sfinansowania podwyżek pracowników Polregio.

– To efekt lat zaniedbań i budowania słabej oferty przez samorząd województwa. Na miejscu marszałka już dawno powołałbym samorządowego przewoźnika. Sam Urząd Marszałkowski dysponuje ponad 70 pociągami, które mógłby temu przewoźnikowi przekazać – mówi Damian Stawikowski, lider listy Bezpartyjnych Samorządowców w okręgu nr 41, na co dzień prezes Kolei Dolnośląskich.

– Własny przewoźnik to gwarancja kontroli wydatków. Zlecanie usług do Polregio generuje spory koszt za wozokilometr, a co za tym idzie – słabą ofertę kolejową. Przykład? Pociągiem nie wrócimy np. ze Szczecina do Świnoujścia – i odwrotnie – po godz. 20. Gdyby marszałek Geblewicz działał z wyprzedzeniem, kolej w województwie zachodniopomorskim rozwijałaby się tak, jak ma to miejsce w lepiej ocenianych przez podróżnych regionach Polski – dodaje Stawikowski.

To prawda: kolej w woj. zachodniopomorskim kuleje – zdaniem samych użytkowników, w ankiecie Stowarzyszenia Ekonomiki Transportu – województwo jest na ósmym miejscu w kraju pod kątem oceny oferty kolejowej. W rankingu prowadzi Dolny Śląsk.

– Oferta na najważniejszych trasach: Szczecin – Koszalin czy Szczecin – Świnoujście powinna być co najmniej dwa razy lepsza: pociągi powinny jeździć nie w ośmiu, a co najmniej 16 parach. Do tego województwa mogą realizować połączenia przyśpieszone, tzw. Ekspresy, dzięki którym pomiędzy największymi miastami można przemieszczać się szybciej, niż samochodem. Żadne z tych rozwiązań nie jest realizowane – zwraca uwagę Damian Stawikowski i dodaje: – Kolej regionalna to coś więcej niż tylko pociągi. To marka, z którą identyfikują się mieszkańcy, to sposób na promocję regionu, to wreszcie wzmacnianie jego tożsamości. Taką właśnie rolę pełnią Koleje Dolnośląskie. I tak może być również na Pomorzu Zachodnim. Pod jednym warunkiem: trzeba wyjść z letargu i zacząć działać.

Stawikowski zapewnia, że jako poseł z okręgu 41 (m. Szczecin, m. Świnoujście, powiaty: goleniowski, gryficki, gryfiński, kamieński, łobeski, myśliborski, policki, pyrzycki, stargardzki) pomoże prezydentowi Piotrowi Krzystkowi w skutecznym lobbingu za realizacją założeń Szczecińskiej Kolei Metropolitalnej, a także będzie walczyć m.in. o powrót pociągów na linie nieczynne od lat.

– Władze Dolnego Śląska rewitalizują we własnym zakresie linie kolejowe. W ciągu pięciu lat pociągi wróciły do miejscowości i powiatów, w których żyje blisko 200 tys. ludzi. Województwo zachodniopomorskie w sejmie reprezentuje Sławomir Nitras, który urodził się w Połczynie-Zdroju. Siedzi w sejmie cztery kadencje, teraz ubiega się o piątą. I co? Pociągi wróciły do jego miejscowości? Nie wróciły. Mija 18 lat od kiedy jest posłem. Niby pełnoletni, a jednak wciąż jak nastolatek zainteresowany raczej samym sobą aniżeli tym, co naprawdę ważne. Pora, by osoby skutecznie walczące o swój okręg wyborczy zaczęły reprezentować województwo zachodniopomorskie w parlamencie – mówi Damian Stawikowski, lider listy Bezpartyjnych Samorządowców w okręgu nr 41.

W pięcioletniej kadencji Damiana Stawikowskiego na stanowisku prezesa Kolei Dolnośląskich ten wojewódzki przewoźnik dotarł nawet do… Świnoujścia –  w tym roku dolnośląska spółka realizowała najszybsze połączenia pomiędzy Wrocławiem Głównym, przez Szczecin, nad Bałtyk. Koleje Dolnośląskie w pięć lat zwiększyły liczbę przejeżdżanych rocznie kilometrów z 8 do 12 mln km. Dla porównania: łączna liczba przejechanych kilometrów przez Polregio w woj. zachodniopomorskim w roku 2022 wyniosła zaledwie 5,9 mln.

Woliński Park Narodowy serdecznie zaprasza na finał pleneru rzeźbiarskiego „Z drewna wyczarowane, czyli trzecie życie drzewa”. Będzie to okazja, aby przyjrzeć się efektom pracy artystów, którzy „wyczarowują” swoje dzieła z drewna, nadając mu jego trzecie życie. Plener odbywać się będzie na Białej Górze – niedaleko Międzyzdrojów. Finał imprezy wraz z prezentacją prac odbędzie się w sobotę 30 września o godzinie 14.00, po którym zaplanowany jest krótki spacer z przewodnikiem po terenie Białej Góry.

Drewno to zdecydowanie najbliższy człowiekowi materiał – to dar od matki natury, który od prawieków ogrzewał, chronił, wspierał, bronił i wyposażał… To materiał naturalny, piękny w swojej niepowtarzalności, ciepły i przyjazny, a przy tym w pełni odnawialny. A kiedy śmierć biologiczna sprawi, że nawet największe drzewa legną, zaczyna się ich drugie, nie mniej ważne życie – aż do całkowitego rozkładu…. Są jednak ludzie, którzy oferują drzewom trzecie życie… Dzięki swoim talentom, wyobraźni i pracy tworzą rzeczy niezwykłe. Z drewna wyczarowują rzeźby, kształty i formy, pokazujące piękno materiału i bezmiar ludzkiej wyobraźni.

Jeśli chcą Państwo stać się częścią tego rytuału przemiany, wziąć udział w tych magicznych chwilach, serdecznie zapraszamy!

W niedzielę przed południem biegacze i kijkarze wystartowali w Biegu Wikinga organizowanym co roku w Wolinie.

Trasa głównego biegu miała 10 km i była wytyczona drogami asfaltowymi, brukowanymi, szutrowymi i ścieżkami leśnymi. Chętni mogli pokonać połowę tej trasy.

Na mecie na uczestników biegu czekały pamiątkowe medale a także nagrody.

Wśród mężczyzn na dystansie 10 km najszybszy był Daniel Nowak z Goleniowa (35’42’’), a wśród kobiet Monika Andrzejczak ze Szczecina (36’55’’).

Wśród mężczyzn na dystansie 5 km najszybszy był Sebastian Łukaszewski ze Stargardu (17’38”), a wśród kobiet Małgorzata Krynicka z Trzebiatowa (18’59’’)

W kategorii Nordic Walking najszybciej do mety doszła Ewa Karpienia (32’31’’).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jezioro Gardno położone jest między wzgórzami uroczyska Grodno, zaledwie 300 metrów od morza. To śródleśne jezioro, morenowo-antropogenicznego pochodzenia, charakteryzuje się dobrze rozwiniętą linią brzegową i czystą wodą. Warunki tu występujące sprzyjają płazom. 

Niestety, ostoja ta sąsiaduje z intensywnie użytkowaną drogą wojewódzką. Jest to szczególnie niebezpieczne dla największego w Polsce przedstawiciela tej gromady – ropuchy szarej (Bufo bufo), która jest najczęściej spotykanym na tym terenie płazem.

Foto: Woliński Park Narodowy

Ropucha szara budzi się ze snu zimowego już w marcu. Po hibernacji odbywa wędrówkę do zbiornika rozrodczego, w celu odbycia godów. Szczególnie niebezpieczna jest sytuacja, w której przez szlak jej migracji przecina jezdnię przebiega jezdnia – wtedy osobniki tego, nieporadnie i wolno poruszającego się, gatunku często stają się ofiarami kolizji z pojazdami. 

Aby temu zapobiec, Woliński Park Narodowy przeprowadza akcję przenoszenia płazów przez jezdnię drogi nr 102 do Jeziora Gardno na tym obszarze. Rozstawiane są tymczasowe bariery ochronne (o łącznej długości 2600 metrów), które uniemożliwiają płazom wejście na drogę i naprowadzają je do pułapek łownych. Następnie pracownicy Służby Parku zliczają je (z uwzględnieniem lokalizacji, płci i in.) dostarczając tym samym cennych danych, po czym przenoszą na drugą stronę jezdni. 

W zeszłym roku odłowiono w tym okresie niespełna 500 dorosłych ropuch, a w tym prawie 2,5 tysiąca osobników.

Foto: Woliński Park Narodowy

Dzięki temu działaniu więcej płazów ma możliwość złożenia skrzeku, z którego na przełomie kwietnia i maja pojawiają się kijanki. W zbiorniku przechodzą metamorfozę, przeobrażając się w liczące tysiące roje juwenilnych osobników ropuchy szarej, osiągających 5-8 mm długości. Kierunek ich migracji mający kulminację na przełomie czerwca i lipca ma przeciwny zwrot niż wiosenny. 

Nasze działania ochronne w tym czasie są wyjątkowo intensywne. W roku ubiegłbym w tym okresie przeniesiono około 19 tysięcy, a w bieżącym aż 34 tysiące młodych osobników. Technicznie nie różni się to znacznie od przenoszenia dorosłych ropuch, jedynie prace wykonywane są po drugiej stronie jezdni.

Od lipca większość ropuch szarych można już spotkać tylko na lądzie. Pod koniec października płazy te szukają kryjówek i zapadają w sen zimowy. W tym czasie pracownicy Parku zajmują się sprawami organizacyjnymi związanymi z ich ochroną w przyszłym sezonie, aby jeszcze skuteczniej zadbać o ich bezpieczeństwo podczas migracji.

Źródło: Woliński Park Narodowy